پودر آویشن شیرازی

آویشن شیرازی یک گیاه گل‌دهنده از خانواده نعناع و بومی افغانستان، ایران، کشمیر و پاکستان است. در ایران، این نوع آویشن در شهرستان اقلید می‌روید. شکل برگ‌ها و گل این آویشن، با آویشن باغی متفاوت است و برگ‌های پهن‌تری دارد؛ ازاین‌رو به آن آویشن برگ‌پهن هم می‌گویند.

ترکیبات

مهم‌ترین ترکیب آویشن شیرازی اسانس این گیاه است که به‌اندازه یک تا دونیم درصد در برگ‌های آن یافت می‌شود. در اسانس آویشن شیرازی موادی از جمله کارواکرول و تیمول وجود دارد. کارواکرول 15 تا 30 درصد از اسانس این گیاه و تیمول 30 تا 70 درصد از اسانس آن را تشکیل می‌دهند. آلفا پینن، سیمن، تیمن و لینالول از دیگر ترکیبات اسانس آویشن شیرازی هستند و درصد این ترکیبات به عواملی مانند مکان کشت گیاه، زمان برداشت آن و دیگر شرایط جغرافیایی وابسته است.

خواص

آویشن شیرازی دارای A، B و E و هم چنین هورمون گیاهی است و خواص ضدباکتریایی و ضدقارچی دارد.

استفاده از دم‌کرده آویشن شیرازی برای درمان میگرن، درمان صرع، تب، دفع انگل و تنظیم عادت‌ماهانه نیز توصیه می‌شود.

درمان روماتیسم

آویشن شیرازی یک داروی گیاهی مقوی عضلات و محرک است که افزاینده خون قاعدگی و هم چنین شیر مادران است و خون را تصفیه می‌کند. التیام‌بخش و آرام‌بخش است، مدر و ضدعفونی‌کننده است. برای دفع سودا مفید است و اخلاط خونی را دفع می‌کند. برای تقویت حافظه استفاده می‌شود و قوای جنسی را افزایش می‌دهد.

دم‌کرده آویشن شیرازی مانند آنتی‌بیوتیک عمل می‌کند و در درمان بسیاری از عفونت‌های باکتریایی و قارچی مؤثر است. هم چنین برای تسکین درد معده، پیشگیری از ابتلا به سرطان، ورم روده، ناراحتی‌های کبدی، ورم کلیه، آسم، سنگ کلیه، سیاه‌سرفه، آرتروز، واریس و… مفید است.

عرق آویشن شیرازی برای درمان آکنه و جوش‌های صورت هم به کار می‌رود.

درمان امراض ریوی نظیر برونشیت

خوشبوکننده دهان

برطرف‌کننده ناراحتی‌های معده

تقویت پیاز مو

موارد منع مصرف

بهتر است زنان باردار و شیرده از آویشن شیرازی در مقادیر معمول آن استفاده کنند و به دلیل ضرر احتمالی استفاده دارویی از آن را منتفی بدانند.

کسانی که به پونه کوهی حساسیت دارند، ممکن است به آویشن شیرازی هم حساسیت پیدا کنند.

آویشن شیرازی در بدن مانند هورمون استروژن عمل می‌کند و برای کسانی که از بیماری‌هایی رنج می‌برند که افزایش هورمون استروژن در آن‌ها مضر است، مانند افرادی که به انواع سرطان سینه، تخمدان، رحم یا فیبروم رحم و آندومتریوز مبتلا هستند، می‌تواند زیان‌بار باشد.

آویشن خطر خونریزی را افزایش می‌دهد و از لخته‌شدن خون جلوگیری می‌کند خصوصاً اگر از این گیاه بیش از حد معمول استفاده شود.

مصرف این گیاه با داروهایی که ضد لختگی خون هستند، نظیر آسپرین، ناپروکسن، وارفارین، دیکلوفناک، هپارین و ایبوپروفن توصیه نمی‌شود؛ زیرا می‌تواند باعث کبودی بخش‌هایی از پوست شود.

توصیه می‌شود که کسانی که از دارو برای درمان بیماری گلوکوم و آلزایمر استفاده می‌کنند، از خوردن آویشن شیرازی اجتناب کنند؛ زیرا این گیاه می‌تواند برخی واسطه‌های شیمیایی موجود در قلب، مغز و دیگر نقاط بدن را افزایش دهد و باعث بروز عوارض جانبی شود.